امیلی برونته از آن دست نویسندگانی است که زندگی کوتاه اما پرفراز و نشیبی داشته است. در سال ۱۸۱۸، در دهکده تورنتن انگلستان به دنیا آمد. چهار خواهر و یک برادر داشت. پدرش پاتریک برونته کشیش بود و مادرش هنگام تولد او از دنیا رفت. «شارلوت» و «آن»؛ خواهران امیلی مثل خود او نویسنده بودند و طبع شاعری داشتند حتی برادرش هم شاعر و نقاش بود. دو خواهر دیگرش در حالی که سن کمی داشتند، بر اثر بیماری از دنیا رفتند.
امیلی عادات خاص و روش زندگی منحصر به فردی داشت. با آنکه «بلندی‌های بادگیر» یکی از عاشقانه‌ترین رمان‌های جهان است اما نویسنده آن هیچ ‌گاه عشق را تجربه نکرد. «بلندی‌های بادگیر» اثری است پر از شور و عشق که با گذشت دو قرن از زمان انتشار آن هنوز طرفداران خودش را دارد و خوانده می‌شود. این کتاب نخستین بار با نام مستعار «الیس بل» منتشر شد و مردم تا مدت‌ها گمان می‌کردند نویسنده‌ این کتاب مرد است. این داستان با نام «عشق هرگز نمی‌میرد» نیز منتشر شده است.
امیلی جزو نویسندگانی بود که معاشرت چندانی با اطرافیان نداشت و در گعده‌های نویسندگی شرکت نمی‌کرد. بنا بر آنچه درباره او نوشته‌اند حتی نمی‌توانست در جمع به خوبی صحبت کند البته این ویژگی خانوادگی آن‌ها بود همه خواهران برونته خجالتی بودند اما این حس در امیلی بیشتر بود. کمرویی ویژگی‌ای بود که تا بزرگسالی همراه امیلی بود و او در جمع‌های دوستانه و خانوادگی معمولاً سکوت می‌کرد.
با همه این‌ها او توانایی‌هایی داشت که نشان می‌داد با زنان هم‌عصرش تفاوت دارد مثلاً تیرانداز ماهری بود که این مهارت را پدرش به او آموخته بود. امیلی شاعر خوبی هم بود. خواهرش؛ شارلوت خیلی تصادفی شعرهای امیلی را پیدا کرد. اشعار او اشعار نابی بودند در مورد درونی‌ترین افکار امیلی که با وجود مخالفت او بالاخره توسط خواهرش منتشر شدند.
امیلی برونته در سال ۱۸۴۸ بر اثر بیماری سل درگذشت. او با آنکه می‌دانست دچار بیماری خطرناکی شده اما به درمان اعتقاد چندانی نداشت. بالاخره در حالی ‌که به شدت لاغر و نابینا شده بود تصمیم گرفت به پزشک مراجعه کند اما کار از کار گذشته بود. امیلی برونته عصر روز ۱۹ دسامبر از دنیا رفت.

خبرنگار: زمانیان